Lucidni sanjari mogu da komuniciraju sa spoljnim svijetom
Snovi su očigledno važni. Imaju ih svi ljudi, kao i životinje, od mačaka pa do slonova.
Economist
Foto: Unsplash
Neuronaučnici vjeruju da su uključeni u obradu sjećanja. Ipak je njihovo istraživanje ograničeno činjenicom da sami sanjari ne mogu ni sa kim razgovarati dok spavaju. Istraživači se moraju osloniti na nepouzdana sjećanja ljudi koji su se probudili. Međutim, tim naučnika koji je predvodio dr Ken Paller, neuronaučnik sa Univerziteta Northwestern, misli da su možda pronašli način da zaobiđu taj problem.
Polazna tačka dr Pallera bila je da su lucidni snovi- snovi u kojima su ljudi koji spavaju svjesni da sanjaju- izgleda povezani sa samo jednom vrstom spavanja, poznatom kao “brzo kretanje očiju”. Tokom takvog spavanja, moždana aktivnost izgleda slično onoj koja se viđa tokom budnih sati. Prethodna istraživanja su pokazala da je moguće da ljudi utiču na događaje koji se dešavaju tokom spavanja. Tako je dr Paller pretpostavio da bi bilo moguće kontaktirati takve ljude iz različitih država kako bi dobili potrebne odgovore.
Kao štoje opisano u Current Biology, dr Paller je zajedno sa kolegama iz Francuske, Njemačke i Holandije okupio 35 volontera. Svi su bili obučeni da vode računa o svom mentalnom stanju. U nekim laboratorijama taj trening je pratio prepoznatljiv zvuk. On se ponavljao, kao znak da su učesnici u lucidnim snovima. Takođe su bili obučeni da prave različite pokrete sa lijevim i desnim okom kako bi pokazali da su svjesni da spavaju i kako bi pružili odgovore na postavljena pitanja. Vježbali su tumačenje brojeva, tapkanja po ruci ili čak neke izgovorene riječi.
Ponekad bi istraživači uspostavljali kontakt sa svojim sanjarima puštajući zvučni signal. U drugim slučajevima, učesnici su sami slali očni signal. Kad bi postalo jasno da je signal uspostavljen, istraživači bi postavljali pitanja i čekali odgovore.
Nakon buđenja, jedan od učesnika je rekao da se zvučno pitanje čulo putem audio radija. Jedno od numeričkih pitanja manifestovali su čak i kao ulični broj kuće. Zanimljivo je da su se učesnici “sjetili” matematičkih problema različitih od onih koji su im postavljeni- uprkos tome što su dali tačan odgovor pokretima očiju.
Ova metoda često nije funkcionisala. Samo u 26% sesija učesnici su signalizirali da su u lucidnom stanju. Od te grupe, 47% je tačno odgovorilo najmanje na jedno pitanje. Dr Paller i njegove kolege kažu da njihovo istraživanje opovrgava mišljenje da je pokušaj komunikacije sa sanjarima besmislen. A to zauzvrat može pomoći istraživačima da otkriju za šta služe snovi i kako oni funkcionišu.
