Njene fotografije su prvi put izložene u Evropi u sklopu Veiveijeve postavke “FUCK OFF 2”, nastavka radikalne postavke “FUCK OFF (2000)”, održane u Groninger muzeju u Holandiji, 2013. godine.
Rođena je 1984. godine u Kini, a studirala je Likovnu umjetnost i grafički dizajn na prstižnoj “Lu Xun” akademiji. Fotografijom je počela da se bavi pokušavajući da pobijedi usamljenost. Tokom 2008. godine počela je fotografisati portrete svojih prijatelja koji reflektuju stanje uznemirenosti za koji je osjećala da dijeli sa drugim mladim ženama, a koji prikazuju dio savremene Kine za koji Luo vjeruje da nije dovoljno prikazan na zapadu.
“Tokom odrastanja vjerovatno svaka djevojka doživi određenu količinu usamljenosti i razočaranja. Odrastanje je veoma stresno, ali je takođe i period samostalnog razvoja koji stvara prostor za maštu i snove. Ove fotografije su veoma privatne, ali su takođe i prilika da one podijele sa nama svoje male svjetove. Intimne su, ali se možete sa njima poistovijetiti”, kaže Luo.
Njen projekat je dobio ime “GIRLS” i traje 11 godina, tokom kojih su njeni subjekti odrasli.”Na početku sam samo fotografisala svoje prijatelje. Išla sam kod njih i družila se sa njima”, rekla je Luo i objasnila da je veoma brzo počela sa fotografisanjem prijatelja svojih prijatelja, poznanika i djevojaka koje je upoznala preko interneta. Snimanja se obično održavaju na mjestima koji su poznati subjektima, bez posebnih priprema.
U prvoj seriji, na fotografiji vidimo njenu prijateljicu koja brije glavu, što je simbolizovalo novi početak. U 2017. godini je fotografisala istu djevojku u poodmakloj trudnoći. Umjetnica se nada da će nastaviti da bilježi sve njene životne promjene, jer će to, vjeruje, biti značajno i zanimljivo.
Djevojke koje fotografiše su malo drugačije od tipičnih (mainstream) djevojaka u Kini, ali su stvarne. Na određenom broju radova subjekti poziraju, a dobar dio čine spontane fotografije. “GIRLS” postavlja pitanja o identitetu i kontradiktornostima između nečije mašte i prisustva fizičkog svijeta van naših umova.
Iako ima ambiciju da čitav projekat ima kolektivni smisao, svjesna je njegovih ograničenja, jer tip djevojaka koje fotografiše pripadaju manjini u Kini. To su samostalne, slobodne žene koje preispituju tradicionalne ideje o ženstvenosti.
Takođe je svjesna da je ono kako će djevojke izgledati van njene kontrole. Njihovi oštri pogledi i ponekad gola tijela su podložni individualnoj interpretaciji, ali Luo želi ovim djevojkama dati platfotmu putem koje će izraziti sebe i nastaviti da se razvijaju.
