Tri četvrtine stanovništva grada Gaze primorano je napustiti svoje domove, a polovina ih je u pretpanim skloništima Ujedinjenih naroda, izložena opasnostima od epidemije zbog nedostatka pitke vode.
Francuske novine Le Monde navode da palestinski narod, koji je proživljavao tragedije jednu za drugom nakon Nakbe 1948. godine, nikada nije pretrpio ovoliku patnju kao za ovo kratko vrijeme, ovih mjesec i pol neprekidnog i nemilosrdnog bombardiranja.
U kolumni u ovom listu, historičar i stručnjak za pitanja Bliskog istoka Jean-Pierre Filliot pojasnio je da izraelska vojska nije postigla nikakav odlučujući uspjeh ovim kontinuiranim bombardiranjem i razaranjem na sjeveru Pojasa Gaze.
Ali, priprema se da uništi i južni dio Pojasa sistemski i slijepo, kako je uništila i sjever, da bi nevini Palestinci platiti cijenu za napad koji je izvršio Islamski pokret otpora Hamas 7. oktobra.
Ubijanje nadmašilo svako prethodno
Autor kolumne navodi da se masakr ovakvih razmjera nije dogodio nijednom u proteklih 75 godina, uprkos svim tragedijama koje su obilježile palestinsku historiju.
Broj žrtava u najkrvavijem masakru tokom prve izraelske okupacije Gaze iznosio je oko 1.000, u Crnom septembru (građanskom ratu) u Jordanu 1970. godine nekoliko hiljada, u libanskim masakrima 1976. godine također nekoliko hiljada, zatim između 800 i 3.000 mrtvih u masakru u logorima Sabra i Shatila 1982. godine, pa tokom suzbijanja prvog ustanka 1.200 mrtvih, a 3.000 ubijenih tokom drugog ustanka i, konačno, više od 4.000 mrtvih nakon izraelskih napada na Gazu od 2008. do 2022. godine.
Od davnina je grad Gaza bio trgovačko raskršće između Egipta i Bliskog istoka, a stoljeće unazad njegova luka je glavni centar za izvoz citrusa i žitarica.
Uprkos opsadi i konstantnim ratovima, grad Gaza je četiri puta naseljeniji od Hebrona, pet puta naseljeniji od Nablusa i 20 puta naseljeniji od Ramallaha na Zapadnoj obali, navodi autor.
Uništenje najvećeg grada u Palestini
Danas je između 40 i 50 posto zgrada u najvećem palestinskom gradu uništeno ili oštećeno, vodovodne i elektrodistributivne mreže više nisu upotrebljive, u njemu radi samo jedna bolnica.
Čak i Nakba nije svjedočila takvom uništenju.
Tri četvrtine stanovništva grada Gaze primorano je napustiti svoje domove, a polovina ih je u pretpanim skloništima Ujedinjenih naroda, izložena opasnostima od epidemije zbog nedostatka pitke vode.
Cijelo čovječanstvo svjedoči ovoj katastrofi.