„Zovem iz Kliničkog centra da vas obavijestim da je vaše dijete jutros preminulo“.
Ovo je vijest koju je Miloš Kuprešanin primio 8. septembra 2018. dok je bio na putu za UKC Republike Srpske, u Banjaluci, sa namjerom da supruzi Aleksandri, koja se tek porodila, odnese lijekove.
Aleksandra je u osmom mjesecu trudnoće rodila djevojčicu Saru, za koju su doktori i sestre rekli da je proplakala, da je živa. Dva dana nakon toga sapoštavaju da je umrla. A, onda šok.
Djevojčicu navodno sahranjuju i to bez pitanja roditelja. Miloš i Aleksandra od tada su u potrazi za njenim posmrtnim ostacima, koji nisu pronađeni na mjestu gdje je rečeno da je beba sahranjena!
Priča počinje kada Aleksandra u 7. mjesecu trudnoće odlazi na redovnu kontrolu kod svog ginekologa koji ustanovljava da ima višak plodove vode. Upućuje je na UKC RS da obavi ekspertni ultrazvuk. Tek iz trećeg pokušaja zatiče dr Čančarević Đajić, jer je do tada bila na godišnjem odmoru.
Dr Vesna Ećim Zlojutro potom joj saopštava da hitno mora u Beograd jer „naši doktori neće to da rade“, ne objašnjavajući na šta misli.
-Tokom noći bude me i ponovo rade CTG. Da bi 6. septembra rekli da sam dobila kontrakcije i da trebam hitno na carski rez. Kao prijevremeni porod. Kada je to završeno nisam čula dijete da plače. Vidjele sam samo babicu da izlazi na vrata sa djetetom u naručju.
Drugi dio ekipe zašiva ranu i pojavljuje se doktor koji govori: „Aleksandra, čestitam, dobili ste djevojčicu. Teška je 1,9 kg, duga 45 centimetara. Proplakala je, prodisala je. Stavili smo je u inkubator, sve je uredu” – ispriča je Aleksandra ekipi Centra za istraživačko novinarstvo, u potresnom dokumentarnom filmu „Gdje je Sara“.
Da je Sara rođena živa, doktori i sestre saopštili su i njenom ocu, ali i Aleksandrinim roditeljima koji su čekali u hodniku. Drago Blagojević je kasnije uspio i da vidi ukunu.
“Bila je tamnoputa kao Aleksandra”
-Imala je kosicu tri centrimetra. Tamnoputa kao Aleksandra – prisjeća se.
Međutim, već 7. septembra dr Zec roditeljima saopštava da su se desile „određene komplikacije“ i da bi dijete trebalo u Beograd, jer Sari nedostaje dio probavnog trakta….
Kasnije im je na UKC rečeno da je Sara 11. septembra odvezena i sahranjena na Novom groblju.
U grobu pronašli samo flašu od Koka-kole
–Oni su mrvi hladni uzeli nečiju svojinu, radi se o djetetu, i sahranili kao NN lice – šokantno je saznanje do koga je došao otac.
A onda slijedi novi užasan zaplet. Na Novom groblju im je rečeno da njihova beba nije tamo, nego na Pobrđu. Tražili su i dobili odobrenje za ekshumaciju. U grobu gdje je navodno sahranjena mala Sara pronašli su samo praznu pastičnu flašu od Koka-kole, sa medicinskom rukavicom! Potom su iskopali i grob pored, ali DNK ostaci nisu bili Sarini. Uslijedio je odlazak u policiju, pa u tužilaštvo koje nije smatralo da treba da pokrene istragu.
Sarina majka Aleksandra Blagojević i otac Miloš Kuprešanin godinama bezuspješno traže grob svog djeteta, a posljednjih godinu dana su im se u potrazi pridružili novinari Centra za istraživačko novinarstvo (CIN).
Kamere su pratile Aleksandrinu i Miloševu borbu sa preprekama sistema, ali oni ni uz novinarsku podršku nisu uspjeli otvoriti sva zatvorena vrata preduzeća, ustanova i institucija koje su bile povezane sa njihovom tragedijom. Generalni direktor UKC RS Vlado Đajić odbio je da sa novinarima CIN razgovara na ovu temu.
U Univerzitetsko kliničkom centru Republike Srpske u Banjaluci godišnje umre 20-ak novorođenčadi, a ako roditelji ne preuzmu njihova tijela UKCRS ih nakon obdukcije šalje Javnom preduzeću „Gradsko groblje“, koje ih sahranjuje pored drugih beba istih sudbina, piše CIN.
Kompletnu priču pogledajte u potresnom dokumentarcu „Gdje je Sara“.
